Vanaf ongeveer 1790 bezoeken Britse, Franse en Amerikaanse walvisvaarders regelmatig de wateren rondom Nieuw-Zeeland en enkele decennia later vestigden de eerste Europeanen zich op Nieuw-Zeeland. Als gevolg van de Europese inmenging en de verkoop van wapens aan Maori's, braken er regelmatig schermutselingen uit tussen Maori's onderling en Europeanen (die Pakeha worden genoemd). In een poging een eind te maken aan de onenigheden over land, werd op donderdag 6 februari 1840 door enkele Maori stamhoofden en vertegenwoordigers van de Britse Kroon het Verdrag van Waitangi getekend. Vanaf dat moment is Nieuw-Zeeland een zelfstandige Britse kolonie en waren er afspraken over de verdeling van land.

Als gevolg van schendingen van het verdrag door de verschillende partijen, lopen de spanningen regelmatig hoog op. Tussen 1845 en 1872 vinden er veel conflicten plaats die samen bekendstaan als de 'New Zealand Wars' of 'The Land Wars'. De 'Dog Tax War' in 1890 is het laatste grote gewapende conflict. Ook daarna zijn nog niet alle onenigheden verholpen, maar veelal worden ze in de rechtbank opgelost. In 1893 voerde Nieuw-Zeeland als eerste land algemeen stemrecht voor vrouwen in. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog vechten veel Nieuw-Zeelandse militairen in Europa en Afrika mee met het Britse leger. De dreiging van een Japanse aanval op Nieuw-Zeeland zorgt ervoor dat ook in Nieuw-Zeeland zelf militairen in hoogste staat van paraatheid worden gebracht. Deze aanval kwam er echter nooit.

De jaren na de oorlog houdt Nieuw-Zeeland een sterke band met het Verenigd Koninkrijk hoewel het in 1947, met de ratificatie van het Statuut van Westminster wel volledige onafhankelijkheid verkreeg. In 1967 gaat het land over van het Pond sterling op de Dollar (en wordt het imperial maatstelsel vervangen door het metrieke). Vanaf 1973 gaat het Britse moederland zich steeds meer richten op Europa; dit gaat ten koste van de overzeese Commonwealth-partners.

Vanaf 1984 bouwen opeenvolgende kabinetten het overwegend socialistische en agrarische land om tot een zelfstandige industriële natie met een vrijemarkteconomie (met behoud van de sterke agrarische sector).

De socialistische regering-Lange komt in 1984 in conflict met de Verenigde Staten, als onderzeeboten met kernwapens aan boord niet langer welkom zijn in de territoriale wateren van Nieuw-Zeeland. De militaire samenwerking met de VS komt tot een einde. In 1985 is er een conflict met Frankrijk, dat in de haven van Auckland het vlaggenschip van Greenpeace, de Rainbow Warrior tot zinken brengt. Tot en met 1993 worden de parlementen van Nieuw-Zeeland elke drie jaar gekozen volgens het districtenstelsel. Vanaf 1996 geldt een stelsel van evenredige vertegenwoordiging. Daarmee krijgen ook kleinere partijen een kans en sindsdien wordt met coalities geregeerd. Tussen 1990 en 1999 had de Nationale Partij het voortouw, tussen 1999 en 2008 was Labour aan de macht en sinds 2008 regeert de Nationale Partij weer.